Deniz Dalgıç Aile Hayatı

AİLE HAYATI

Ailemiz 1951 yılında Bulgaristan’ın Kırcaali bölgesinin Mestanlı şehrinden Türkiye’ye göç etmek zorunda kaldı. Kendi yaşadıkları bölgede oldukça varlıklı bir aile iken göç sürecinde elde avuçta hiçbir şey olmadan İzmit’e yerleşmişler. Burada anne, baba ve dört çocuk hayata yeniden ve sıfırdan başlamışlar.
Dedem mesleği olan aşçılığı yaparken babaannem SEKA Kağıt Fabrikası’nda çalışmaya başlamış. Büyük bir varlıktan muazzam bir yokluğa düşen ailede tüm bireyler çalışmaya başlamış. 10 yaşındaki babam istasyonda duran trende su satarak ailesine katkıda bulunmuş.

Ailemin hikayesinde en temel değer çalışkanlıktır. Bu halden, çalışkanlıkları ile çıkmayı başarıp daha sonra Bursa’ya yerleşmişler. Bursa’da da tüm aile birlikte çalışıp, kumaş dokuma işiyle dedem tekstil sektörüne girmiş. Gündüzleri dedemin dokuma atölyesinde çalışan babam, akşamları da Makine Yüksek Okulu’na devam etmiş. Aynı zamanda profesyonel futbol oynamış. Makine teknikerliğini bitirdikten sonra ailenin ilk üniversitelisi olmak üzere Yıldız Üniversitesi İnşaat Mühendisliği Bölümünü kazanıp İstanbul’a gitmiş. Futbola da İstanbul’da Vefa Spor’da devam etmiş.

Öğrenciliği sırasında Selanik göçmeni bir baba ile Arnavut kökenli bir anneye sahip, o sırada Zeynep Kamil Sağlık Koleji’nde öğrenci olan annemle tanışıp, sonrasında da evlenmişler. Evlendikten sonra önce Bursa Belediyesi’nde çalışan babam DSİ’de işe başlayıp Keban ve bölgedeki diğer baraj inşaatlarında görev yapmak için Diyarbakır’a gitmişler. Ben Diyarbakır’da doğmuşum. Ardından babamın İPRAŞ rafinerisi inşaatında, sonra Boğaziçi Köprüsü inşaatında ve en son da çelik halat fabrikasında çalıştığı dönemlerde İzmit’te yaşadık. 1974 Ocak ayında Bursa’ya geri taşındık. Babam dedemin Koza Han’daki ilk yüksek tavanlı yazıhanesinde ahşaptan bir asma kat yaparak penceresi olmayan bir ofiste proje çizerek yeniden işe başladı.

Annemin babası Remzi dedem atlı polisti. Uzun yıllar başkomiser olarak Elazığ, Mudanya, Yakacık, Yalova gibi yerlerde görev yaptı.

40 yaşında kaybettiğimiz anneannem ise 1960’lı yıllarda Yalova CHP Kadın Kolları Başkanlığı yaptı. Biz çok Atatürkçü ve çok Cumhuriyetçi bir aileyiz. Atatürk’e, devrimlerine bağlıyız. Demokrat bir aileyiz. Cumhuriyete çok bağlıyız. Cumhuriyet değerleri bizim için her şeyden önce gelir. Biz cumhuriyetçi nesiller yetiştirmek istiyoruz. Kendimize benzer ve Atatürk’ün öngördüğü gibi çağdaş, laik, demokrat, farklı fikirlere ve kültürlere saygılı, herkesi kendiyle bir tutan, kendini kimsenin üzerinde görmeyen, haklara saygılı ama hakkını da koruyan bireyler yetiştirmek istiyoruz.